ေျပာင္းျပန္ေတြပါလား

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံကို စတင္အေျခခ်တဲ့လူေတြက Aborigines ေခၚ ဌာေနတုိင္းရင္းသားေတြပဲျဖစ္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ေလးေသာင္းေလာက္ကတည္းက သူတုိ႔ဟာ ၾသစေတ်းလ်ကုိစတင္အေျခခ်တယ္လုိ႔ သိပၸံပညာရွင္ေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဒီလူေတြ ဘယ္ကလာလဲေမးရင္ ပညာရွင္ေတြက အိႏၵိယတုိက္ကေန လာတယ္လို႔ဆုိတယ္။ လြန္ခဲ့ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံနဲ႔အိႏၵိယႏုိင္ငံတုိ႔ဟာ ကုန္းႀကီးတစ္ခုထဲမွာပဲ ဆက္စပ္ၿပီးရွိေနၾကတယ္။ အဂၤလိပ္ေခၚရင္ Gondwana လုိ႔ေခၚတယ္။

၁၂၀၀-၁၅၀၀ ခုႏွစ္ကာလေတြအတြင္းမွာ ေပၚတူဂီ၊ စပိန္၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္၊ နယ္သာလန္ စတဲ့ ဥေရာပႏုိင္ငံေတြမွာ သေဘၤာတီထြင္တဲ့နည္းပညာအားေကာင္းလာတယ္။ သူတုိ႔ရြက္ေလွေတြနဲ႔ တကမၻာလုံးမွာရွိတဲ့ နယ္သစ္ပယ္သစ္ေတြကုိ ရွာေဖြၾကလာတယ္။ ကုိလုိနီျပဳဖုိ႔ပါ။ ဒီဘက္ေခတ္လုိ ေဟာ္လီးေဒး လာတာမဟုတ္ပါ။

သူတုိ႔ဒီလုိ သေဘၤာနဲ႔ကမၻာပတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာျပည္က ဘုရင္ေတြ ဘာလုပ္ေနၾကလဲဆုိေတာ့ မိန္းမေတြ တစ္ပုံႀကီးယူၿပီး ေပ်ာ္ပါးေသာက္စားမႈးယစ္ၿပီး အာဏာမက္ေနၾကတုန္းပါ။ အဲဓိက ဒါကုိပဲ ေခါင္းထဲမွာ ထည့္ထားပုံရတယ္။ အေသးစိတ္မသိပါ။

ၾသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံ နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္ကုိ ၁၇၈၆-ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ပထမဆုံး အဂၤလိပ္က စတင္ ကိုလုိနီျပဳခဲ့တယ္။ ရြက္ေလွ ၁၁ စီးနဲ႔ အတူ အက်ဥ္းသား ၁၅၀၀-ေလာက္ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိး အခက္အခဲမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ရင္ဆုိင္ၿပီး ၾသစေတ်းလ်မွာ ေနဖုိ႔ အဂၤလိပ္အစုိးရက ေစလႊတ္လိုက္တယ္။ ဒီလူ ၁၅၀၀-ထဲမွာ မိန္းမ၊ ခေလး ေတြနဲ႔ ေယာက်္ားေတြပါတယ္။ လာတဲ့လမ္းမွာတင္ လူအေယာက္ေလး ဆယ္နီးပါေလာက္ ေသဆုံးကုန္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းတဲ့ လမ္းခရီးလဲ။ အခုေခတ္လို ဒုကၡသည္စခန္းေတြထဲကေန ေလယ်ာဥ္နဲ႔ လာရတဲ့ခရီးဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပါၾကမလဲမသိဘူး။ အခုေတာ့ ၁၅၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ လူဦးေရ။ သူတုိ႔ေတြအားလုံးဟာ သူခုိးေတြခ်ည္းပဲ။

သူတုိ႔ဘ၀ေတြကို ၾသစေတ်းလ်မွာ ထူေထာင္ၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာရွိလဲဆုိတာေတြးၾကည့္ပါ။ ဘာမွ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးပါဘူး။ အဲဒိအခ်ိန္မွာ Centerlink လုိ႔ေခၚတဲ့ အစုိးရေထာက္ပ့ံေၾကးေပးတဲ့ ဌာနမရွိ။ ေဆာက္ၿပီးသား အိမ္၊ ေက်ာင္းသြားဖုိ႔အတြက္ ေမာ္ေတာ္ကား၊ အပ်င္းေျပေသာက္ဖုိ႔အတြက္ ဘီယာရွိတယ္ထင္လား။ တခုမွမရွိပါ။ ရွိတာက သူတုိ႔ကို ေဆာ္ပေလာ္တီးဖုိ႔ ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဌာေနတုိင္းရင္းသားေတြပဲရွိတယ္။ အဲဒိအခ်ိန္မွာ ဌာေနတုိင္းရင္းသားေတြက ဂ်ီေတာ့၊ အင္တာနက္နဲ႔ Facebook သုံးေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မရွိေတာ့ အဂၤလိပ္သူခုိးေတြကုိ ေလးျမားနဲ႔ပစ္၊ လွံနဲ႔ထုိးၿပီး ျပန္ေမာင္းထုတ္ၾကတယ္။

ရာသီဥတုကလည္းဆုိးရြား၊ ေရကလည္းရွားနဲ႔ စတင္အေျခခ်လာတဲ့ အဂၤလိပ္ဒုကၡသည္ေတြဟာ သူတုိ႔အခက္အခဲကို ျဖစ္သလုိႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ရင္ဆုိင္ၾကတယ္။ တုန္႔ျပန္ၾကတယ္။

သူတုိ႔ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတုိ႔ဘ၀ေတြကုိ တည္ေထာင္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းသူတုိ႔အဆင္ေျပလာ ၾကေတာ့ အဂၤလန္က သူခုိးေတြ၊ ဒျမ ေတြကုိ တသုတ္ၿပီးတသုတ္ အဂၤလန္အစုိးရက ထပ္ပို႔လာတယ္။ လူေတြမ်ားလာတယ္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ ၾသစေတ်းလ်ကုိ စတင္တည္ေထာင္ၾကတာပါ။

သူတုိ႔ဒီလုိတည္ေထာင္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ IMF ဆီကလည္း ေငြအေထာက္အပံ့မရပါ။ အေမရိကဆီကလည္း ေခ်းလုိ႔မရပါ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံဆီကမွ အေထာက္အပံ့မရပါ။

ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာေလာက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ၾသစေတ်းလ်ႏုိ္င္ငံဟာ ကမၻာေပၚမွာ အခ်မ္းသာဆုံးစာရင္း၀င္ျဖစ္လာတယ္။ သူတုိ႔ႏုိင္ငံကေန ဆင္းရဲတဲ့ႏွိင္ငံေတြကို ကူညီတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြကုိ လက္ခံေပးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဒုကၡသည္ေတြေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ၾသစေတ်းလ်ကုိ လာၾကတယ္။ ဗီယမ္နမ္ေတြ၊ အီရန္ေတြလည္း လာၾကတယ္။ သူတုိ႔လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္အဆင္သင့္၊ အစုိးရေထာက္ပံ့ေၾကးအဆင္သင့္၊ စားစရာ အဆင္သင့္၊ အားလုံးအသင့္ပါပဲ။

ၾသစေတ်းလ်ေတြ စားဖို႔ေသာက္ဖုိ႔အတြက္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀-ေလာက္က ရုန္းကန္ရသလုိ ဒီဘက္ေခတ္ၾသစေတ်းလ်ေတြ ခက္ခက္ခဲခဲမရုန္းကန္ရေတာ့ဘူး။

ဒါေတြဟာ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔လူႀကီးေတြေၾကာင့္ပဲ။ အဖုိးအဘြားေတြေၾကာင့္ပဲ။ သူတုိ႔ေတြဟာ ဘ၀နာတဲ့အခါၾကေတာ့ အလုပ္က်ဳိးစားတယ္။ သားေတြသမီးေတြ၊ ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ စံနမႈနာျဖစ္ေစတယ္။ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကုိ ေကာင္းေအာင္လုပ္တယ္။ ပြင့္လင္းမႈရွိမွ တရားမွ်တမႈရွိမွ တုိးတက္မယ္ဆုိတာကုိသိတယ္။ အခ်င္းအခ်င္းလည္း ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ရန္မျဖစ္ဘူး။ ပါးစပ္နဲ႔ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးကိုပဲ ေကာင္းေအာင္ အားထုတ္တယ္။ ေနာက္ဆုံး သူတုိ႔ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလုိျဖစ္လာတာလဲဆုိေတာ့ သူတို႔လူမ်ိဳးရဲ ႔စိတ္ဓာတ္ေတြက ဗမာလူမ်ဳိးေတြရဲ ႔ စိတ္ဓာတ္ထက္ အဆင့္အတန္းျမင့္လုိ႔ပါ။ အေခ်ာင္လုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္၊ ခုိးခ်င္တဲ့စိတ္၊ ပ်င္းတဲ့စိတ္၊ စတဲ့မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ ဘ၀နာတဲ့အတြက္ မထားသင့္ဘူးလုိ႔ သူတုိ႔ယူဆတယ္။ အလုပ္လုပ္တယ္။ မိဘလုပ္စာကို ထုိင္ၿပီးသုံးျဖဳန္းတဲ့ အက်င့္ကုိ ေဖ်ာက္တယ္။

သူတုိ႔ အဘိုးအဘြားေတြက အရမ္းကုိ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အဘုိးအဘြားေတြကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ အဘုိးအဘြားေတြက သူတုိ႔ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ဆုိေတာ့ သူတုိ႔လူႀကီးေတြက ဂုဏ္ယူစရာအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္က ဘုရင္ေတြကုိလည္းၾကည့္ပါအုံး။ သမုိင္းတခုလုံးမွာ ေကာင္းတဲ့ဘုရင္က လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔တယ္။ တခါလာလည္း စစ္တုိက္၊ တစ္ခါလာလည္း ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္။ ဒါနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ ႔ အသိပညာကုိတုိးတက္ေအာင္ လူေတြရဲ ႔အက်င့္စာရိတၱ ေကာင္းေအာင္ေနထုိင္မျပၾကဘူး။ မိန္းမေတြလည္း တစ္ပုံႀကီးယူလုိ႔ယူ။

ဘုရင္ေတြအျပင္ အစုိးရေတြလည္း ၾကည့္ပါအုံး။ တခ်ိန္လုံးကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ခ် ဖုိ႔ေလာက္စဥ္းစားေနတယ္။ သူမ်ားတုိင္းျပည္ေတြ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္းေျပာေနတဲ့အခ်ိန္၊ တတိယလႈိင္းနဲ႔ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီေျပာ ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆုိရွယ္လစ္စီးပြားေရးနဲ႔တံခါးပိတ္မႈ၀ါဒသုံးလုိ႔သုံး။ သူမ်ားေတြ ခရက္ဒစ္ကတ္နဲ႔အြန္လုိင္းေပၚကေန ေစ်း၀ယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာေတြကေတာ့ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ေငြစကၠဴကုိ ကုိင္ၿပီး ေစ်း၀ယ္ေနရတုန္း။ သူမ်ားေတြက ကမၻာႀကီးပူေႏြးလာၿပီ၊ ကာဘြန္ေလွ်ာ့ခ်မယ္၊ သဘာပတ္၀န္းက်င္ကုိ ဦးစားေပးရမယ္လို႔ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က ေရကာတာေတြ ေဆာက္လုိ႔ေဆာက္။ သစ္ေတာေတြကုိ ခုတ္လုိ႔ခုတ္။ အကုန္လုံးသူမ်ားတုိင္းျပည္ေတြနဲ႔မတူတဲ့ ေျပာင္းျပန္စနစ္ေတြကုိပဲ လုပ္ေနၾကတယ္။

အခုလည္းၾကည့္ ဥပေဒျပဳတဲ့အဆင့္မွာရွိေသးတယ္။ ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့အဆင့္မွာရွိေသးတယ္။ ဘာမွ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္မေဖာ္ၾကေသးဘူး။ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမွာကုိ အစုိးရအဆက္ဆက္က အေသေၾကာက္ေနလားမသိဘူး။ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ....ႏုိင္ငံတကာနဲ႔တန္းတူ ျမန္မာေတြကိုလည္း အခြင့္အေရးေပးလိုက္ေပါ့။ အဓိကျပသနာက ကမၻာ့ေပၚမွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကိုအတုမယူတက္ၾကဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္းပဲ တုိင္းျပည္က အခုထက္ထိ ဒုံရင္းကဒုံရင္းျဖစ္ေနတာေပါ့။

တကယ္တမ္း တုိင္းျပည္ရဲ ႔ ျပသနာကုိ ေျဖရွင္းခ်င္ရင္ လြယ္လြယ္ေပးပဲ။ တစ္ရက္ထဲနဲ႔ေတာင္ျပတ္တယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးေနတာေတာင္ ၾကာေသးတယ္။ က်ေနာ္သာဆုိရင္ ဒီလုိလုပ္မယ္။

သူပုန္ေတြေကာ၊ အစုိးရေကာ၊ အားလုံးေသာ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြရဲ ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြလာၾက၊ ေဆြးေႏြးၾက။ သူတုိ႔ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကုိ တုိက္ရုိက္အသံလႊင့္ေပးမယ္။ ၿပီးရင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်။ ဒါပဲ လုပ္ရမွာကုိမ်ား ဒီေလာက္ၾကာရလားမသိဘူး။

ျမန္ျမန္လုပ္ၾကပါဗ်ာ။


ရည္ညြန္း- http://www.australianhistory.org/landing



-- Thanks for sending!!!
Phone Kyaw