Search This Blog

“အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကိုကာကြယ္ၾကေလာ ေခတ္မွီ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ကိုထူေထာင္ၾကေလာ”

HTML editor

22 February, 2012

ၾကံ႕ဖြံ႔ပါတီ၏ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏုိင္ေရး အစည္းအေ၀း စာတမ္း

Kyant Phut Meeting

21 February, 2012

ကၽြန္မတုိ႔ တုိးေတာင္းတဲ့ ေန႔တြက္ခက ၾကက္ဥတလံုးစာပဲရွိတာပါ


ကၽြန္မတုိ႔ တုိးေတာင္းတဲ့ ေန႔တြက္ခက ၾကက္ဥတလံုးစာပဲရွိတာပါ
by Yangon Press International on Monday, February 20, 2012 at 7:14pm ·
ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၊ ၂၀၁၂ -ပဲခူးသြန္ ေရးသားသည္။
  ေႏြဦးရဲ႕ နံနက္ ၇ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်ိန္က လင္းလင္းထင္းထင္းရွိေနေပမဲ့ အေ၀းကေနလွမ္း ၾကည့္ရင္ေတာ့ ျမဴေတြနည္းနည္းဆုိင္း ေနပါေသးတယ္။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေစာလွၿပီးထင္ထားေပမဲ့ သူတုိ႔ကေတာ့ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြေတာင္ဖြင့္စားေနၾကၿပီ။

ကိုယ့္အစုနဲ႔ကိုယ္ ထုိင္ေနၾကတဲ့ လူေတြ ရွိသလုိ ရပ္ေနၾကတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားအျပား။ တခ်ိဳ႕ ကအရိပ္ေကာင္းေကာင္းေအာက္မွာ စကားေလးေတြထုိင္ေျပာၾကလုိ႔။

၀ိရိယ ေကာင္းလွတဲ့ ၾကာဆံေၾကာ္ အသည္ေတြ ၊ဖရဲသီး၊ ပဲျပား သုပ္အေရာင္းသည္ေတြကေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ေစ်းဦးေပါက္ေနၾကၿပီ။
တခ်ိဳ႕က ကာတြန္းစာအုပ္ေလးေတြနဲ႔ ေနရာယူထားၾကၿပီး၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း သိုးေမြးခ်ည္ လံုးေလးေတြနဲ႔ သိုးေမြး စထုိးဖုိိ႔ ျပင္ေနၾကတယ္။

ဒီေန႔ဟာ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္ တုိင္ရီဖိနပ္ခ်ဳပ္စက္ရံုမွ အလုပ္သမားေတြ ဆႏၵျပတာ ၁၅ ရက္ေျမာက္ေန႔ပါ။

ေနာက္ဆံုးဆႏၵျပတဲ့ေန႔လုိ႔ သတင္းထြက္ေနပါတယ္၊  ဒီေန႔မွာ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ေတြက တာ၀န္ရွိသူေတြ နဲ႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၿပီး ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ အလုပ္သမေလးေတြက ပိုၿပီးတက္ၾကြေနၾကတယ္။

"ေခါင္းေဆာင္ေတြက ရေအာင္ေတာင္းဆုိေပးမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတုိ႔ကိုယံုတယ္၊ ေတာင္းဆိုတာေတြရမယ္ထင္တယ္" ဟုအသက္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္အေဆာင္ေန အလုပ္သမေလး မသက္သက္ေအာင္က ေျပာတယ္။

သူမက ဧရာ၀တီတုိင္း ဂြ၊ ငသိုင္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္ ဘက္မွလာၿပီး သူမအမနဲ႔အတူတူ စက္ရံုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

နွစ္လတခါ မိဘဆီသို႔ ပိုက္ဆံျပန္ပို႔ေလ့ ရွိၿပီး စက္ရံုရဲ႕အေဆာင္မွာ ေနတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

"ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေဆာင္ကထမင္းလည္း မစားရဲဘူး၊သူတုိ႔ကလည္း မခ်က္ေကၽြးေတာ့ဘူး၊ ကုိယ့္ပုိက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္၀ယ္စားေနရတာေပါ့ ၊ပိုက္ဆံကလည္း ကုန္ခါနီးၿပီ " လုိ႔သူမကဆုိပါတယ္။

တုိင္ရီစက္ရံုေရွ႕မွာ ဆႏၵျပသူတေထာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ စုေနတဲ့အထဲမွာ အမ်ားစုဟာ အလုပ္သမေလးေတြပါ။

အိမ္ေထာင္သည္၊ လူလြတ္၊ ေရြတြဲလြဲ ၊ေငြတြဲလြဲေလးေတြပါသလုိ တခ်ိဳ႕ေတာ့လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ တခ်ိဳ႕ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာမွာေသာကေတြနဲ႔။

ၿပီးခဲ့တဲ့ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကာလက တိုင္ရီဖိနပ္စက္ရံုကို စက္ရံုပိုင္ရွင္က ငါးရက္တာပိတ္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ လုပ္အားခရွင္းတဲ့အခါ အဲဒီပိတ္ရက္အတြက္  လစာျဖတ္ေတာက္ခဲ့ပါတယ္။ လစာျဖတ္တာကို  မေက်မနပ္ျဖစ္ရာမွ ယခု ဆႏၵျပမႈ စတင္လာတာျဖစ္ပါတယ္။  ၁၅ ရက္ၾကာသည္ အထိ ဆႏၵျပမႈဟာ ဆက္လက္အားေကာင္းေနဆဲပါ၊

စက္ရံုေရွ႕က ေစ်းသည္ေတြ

အလုပ္သမမ်ားေတာင္းဆုိၾကတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ေန႔တြက္ ၇၅ က်ပ္မွ ၁၅၀ အထိတုိးေပးရန္နဲ႔ ရက္မွန္ေၾကး တလ က်ပ္ ၆၀၀၀ မွ ၈၀၀၀ အထိတုိးေပးရန္တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅ ရက္ေန႔မွာေတာ့ စက္ရံု တာ၀န္ရွိသူေတြက ေန႔တြက္ကို ၇၅ က်ပ္မွ ၁၀၀ ထိ တုိးေပးေပမယ့္ အလုပ္သမားေတြက လက္မခံခဲ့ပဲ ေတာင္းဆိုခ်က္ ရဖို႔ ဆက္လက္ဆႏၵျပေနတာပါ ။

"ကၽႊန္မတုိ႔ တုိးေတာင္းတဲ့ ေန႔တြက္ခက ၾကက္ဥတလံုးစာတန္ဖိုးေလာက္ပဲရွိတာပါ၊ ရတဲ့လစာနဲ႔ မေလာက္လုိ႔ အိမ္ဆီကေနေတာင ္ျပန္ေတာင္းေနရတာပါ၊အခုတုိးေတာင္းတဲ့ေၾကးကကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ တြက္ရင္ ရသင့္ရထုိက္တာပဲ၊ရသင့္တဲ့လုပ္အားခကိုေတာင္းတာပါ" ဟု သူ႔နာမည္ မေဖၚလိုတဲ့  အလုပ္သမေခါင္းေဆာင္ တဦးက ေျပာပါတယ္။

၄င္းတုိ႔ရဲ႕ လုပ္အားခက အေျခခံလစာ၊ အခ်ိန္ပိုေၾကး၊ ရက္မွႏ္ေၾကး၊ တာ၀န္ေၾကေၾကး၊လုပ္သက္ေၾကး၊ အတတ္ပညာဆုေၾကး၊ ကားခ၊ လူမႈဖူလံုေရးေၾကး၊ အခ်ိန္ပိုေၾကး စသည္တုိ႔ သတ္မွတ္ထားၿပီး ရက္ျပည့္ဆင္းမွသာ တလ ၆၀၀၀၀က်ပ္ ၀န္းက်င္ပဲရပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက လစာအျဖတ္ခံရတဲ့ အတြက္ အေတာ္နည္းသြားခဲ့တယ္လုိ႔အလုပ္သမမ်ားကဆုိပါတယ္။

အလုပ္ခ်ိန္မွာ နံနက္ ၇နာရီေက်ာ္မွ ညေန၅ နာရီ၀န္းက်င္ အထိျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ခထက္ အခ်ိန္ပိုေၾကး နဲ႔ ရပ္တည္ေနရတယ္လုိ႔တယ္။

တုိင္ရီဖိနပ္စက္ရံု ဟာ တရုတ္လူမ်ိဳး(ထုိင္၀မ္) ပိုင္ဆုိင္တဲ့ စက္ရံုျဖစ္ၿပီး ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔တဲ့ ဖိနပ္မ်ားကို ခ်ဳပ္လုပ္တဲ့စက္ရံုျဖစ္တယ္။

"ဆႏၵ ျပတဲ့အလုပ္သမေတြအေျခအေနေတာ္ေတာ္ဆုိးေနၾကတယ္၊အေဆာင္ေနတဲ့လူေတြကအေဆာင္ ထမင္းမစားရေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္၀ယ္စားေနၾကရတယ္၊ၾကာရင္ မလြယ္ဘူး"ဟု ဆႏၵျပတဲ့ သူေတြကုိယခုလ ၁၇ ရက္ေန႔ကစၿပီးစားစရာေတြ ေ၀ငွေပးေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမိသားစု မ်ား အက်ိဳးေဆာင္ကြန္ယက္မ ွကိုေအာင္ေဇာ္ထြန္းကေျပာတယ္။

အလုပ္သမစုစုေပါင္း ၁၈၀၀ ၀န္းက်င္ ထဲမွ နယ္မွလာတဲ့ အေဆာင္ေနအလုပ္သမေတြ ၈၀၀၀န္းက်င္ရွိ တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အားလံုးနီးပါးဆႏၵျပၾကၿပီး ရာထူးအနည္းငယ္ ႀကီးတဲ့ အလုပ္သမတခ်ိဳ႕ကသာ အလုပ္ဆက္လက္ ဆင္းေနၾကတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။

အေဆာင္ေနအလုပ္သမမ်ားကို ထမင္း နဲ႔အေဆာင္စရိတ္ တေသာင္းခန္႔ကို စက္ရံုက လစာထဲက ျဖတ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

"အေဆာင္နဲ႔ထမ္ငးလခေပးထားေပမဲ့ အေဆာင္ကေကၽြးတဲ့ဟင္းကို ဘယ္ေတာ့မွမစားဘူး၊ သူတုိ႔က ေရလံုျပဳတ္၊အသီး အရြက္ေၾကာ္တမ်ိဳးပဲ ေကၽႊးတာ စားလုိ႔မရဘူး၊ ဟင္းကအၿမဲအျပင္မွထြက္၀ယ္ စားရတယ္" လုိ႔ ဟသၤာတ ဘက္မွ အလုပ္လာလုပ္တဲ့ အေဆာင္ေနသူ အလုပ္သမတဦးကေျပာတယ္။

ေဟာခန္းပံုစံ အေဆာင္မွာ လူ၈၀၀ ခန္႔ ေနရတာ အဆင္ေျပေပမယ့္ ေရအတြက္အခက္အခဲျဖစ္ ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။
"တေန႔ေရ ၂နာရီ နွစ္ခါပဲေရေမာင္းေပးတယ္၊ ေရခ်ိဳးခ်င္ရင္ ေစာေစာထရတယ္၊ လူကအရမ္းမ်ားေတာ့ တခါတခါ ေရကုန္သြားလုိ႔ မခ်ိဳးရတဲ့ရက္ေတြလည္းရွိတယ္လုိ႔" မသက္သက္ေအာင္ကေျပာပါတယ္။

" ဒီမွာေနတဲ့လူေတြက ေတာ္ေသးတယ္ ၊အေဆာင္ေနတဲ့လူေတြကအိမ္ျပန္ပို႔တာနဲ႔ ဘာနဲ႔ဆုိေတာ့ တခါတခါ မေလာက္ဘူး ၂၀ က်ပ္တိုးနဲ႔ေငြေခ်းရတယ္၊ကၽႊန္မကေတာ့ လစာက အိမ္စရိတ္နဲ႔ စားစရိတ္တခ်ိဳ႕ ကာမိေနလုိ႔ လာလုပ္တာပါ"ဟု အိမ္ေထာင္သည္အလုပ္သမတဦးျဖစ္သူမသန္းသန္းညြန္႔ကေျပာတယ္။

လက္ရွိမွာေတာ့ အလုပ္မဆင္းဘဲ ဆႏၵျပေနတဲ့အတြက္ ၂၀ တုိးနဲ႔ေတာင္ ေခ်းေပးခ်င္သူေတြမရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ ကေလးနွစ္ေယာက္အေမ အလုပ္သမတဦးကေျပာတယ္။

ွွလုပ္ခတိုးေရး ဆႏၵျပ ၁၅ ရက္ေျမာက္ေန႔ နံနက္ ေစာေစာ အလုပ္သမေတြ ေရာက္လာၾကၿပီ

ဒီေန႔မွာေတာ့ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ (အီးစီ) ၄၉ ေယာက္နဲ႔ ေရွ႕ေနကိုဖုိးျဖဴတုိ႔က မရမး္ကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ၀ါဏိဇၹပဋိပကၡမႈ ေကာ္မတီသို႔တင္ျပရာ ေကာ္မတီက ခံုရံုးဖြဲ႔ ၍ စစ္ေဆးေပးရန္ သေဘာတူညီခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ၀ါဏိဇၹ ေကာ္မတီကို တင္ျပမယ္ဆို သဘက္ခါ (ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၂ ရက္) ေန႔နံနက္မွာ ေတာင္းဆိုခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ လုပ္သားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေဆြးေႏြးထားဖုိ႔ ေဆာ္ၾသထားပါတယ္။

အလုပ္သမားေတြအဖို႔ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားတာေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္ေတာင္းဆို ဆႏၵျပဖို႔ အသင့္ရွိေနေပမယ့္ ေအာင္ႏိုင္မယ္ မေအာင္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကေတာ့ ေႏြဦးရာသီ နံနက္ခင္းလို ျမဴဆိုင္းေနဆဲပါ။       

နားလည္ေပးဖို႔ ခက္ေနၿပီ ( ငါးေထာင္တန္ဖုန္းအထူးေဆာင္းပါး)


မိုဘုိင္းဖုန္းေတြ အဆမတန္ေစ်းႀကီးေနရတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဆဲလူလာေခတ္က ဆက္သြယ္ေရးမွ အသိ အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာေလးတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးၾကည့္ခဲ့ဖူးရဲ႕... သူေျပာခဲ့တာက ဘတ္ဂ်က္မလုံ ေလာက္လို႔ ရွိတဲ့ဘက္ဂ်က္ေလးနဲ႔ပဲ လုပ္ရေတာ့ လိုင္း အင္အားေသာင္းဂဏန္းအတြက္ပဲ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ ရတယ္... ဒီေတာ့ တစ္လုိင္းအတြက္ ကုန္က်စရိတ္က သူမ်ားႏိုင္ငံထက္ျမင့္တယ္ တဲ့...
ဘတ္ဂ်က္မလုံေလာက္လွ်င္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ မႈနဲ႔ လုပ္ပါလား... အေနာက္တိုင္း Sanction ရွိေပမဲ့ တ႐ုတ္လို အာရွႏိုင္ငံႀကီးတစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ဖက္စပ္လုပ္ႏုိင္တာ ပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ေျပာေတာ့ ဆက္သြယ္ေရးလို အသက္ေသြးေၾကာကိစၥကို လူႀကီးေတြက ျပည္ပနဲ႔ လုပ္ ခ်င္ပုံမရလို႔ ျဖစ္မွာေပါ့လို႔ သူက ျပန္ေျပာခဲ့တယ္... ဆက္ၿပီး သူက သူလည္းဌာနတာဝန္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားသြားရင္ ဒီကိစၥနဲ႔ မ်က္ႏွာေတာင္မျပရဲပါဘူးတဲ့... လာအို တို႔ ဘဂၤ လားေဒ့ရွ္တို႔ကေတာင္ ကိုယ့္ထက္ ဖုန္းလိုင္းအေရအတြက္ေကာ၊ သိပ္သည္းဆပါ မယွဥ္သာေအာင္မ်ားေနတာ မို႔ အသာေလးလွ်ဳိေနခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာရွာတယ္...
အဲဒီ အင္ဂ်င္နီယာေလးရဲ႕ စကားကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္... ဒါေပမဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တျခားအသက္ေသြးေၾကာလို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ ေလဆိပ္တို႔၊ ေရ ဆိပ္တို႔ ကားလမ္းတို႔လို ကိစၥေတြကိုေတာ့ ျပည္ပရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြနဲ႔ လုပ္ေနတာ ၾကားရျမင္ရတိုင္း သက္ျပင္း ခ်မိပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ဆက္သြယ္ေရးကေနၿပီး ျမန္မာ့ပထမဆုံး GSM ဖုန္းကို ဆင္းမ္ကတ္တစ္ကတ္ ငါးသိန္းႏႈန္းနဲ႔ ပုဂၢ လိကကုမၸဏီတစ္ခုကို လုပ္ကိုင္ခြင့္စခ်ေပးခဲ့ေတာ့ လုပ္ႏိုင္သူမို႔ စလုပ္ခြင့္ေပးတာပဲေလလို႔ နားလည္ေပးခဲ့ပါ တယ္။ (SKY LINK CO လို႔ ခပ္ေရးေရးမွတ္မိပါတယ္။ ေသခ်ာတာက ဦးေနဝင္းရဲ႕ေျမးမ်ား ပိုင္ဆုိင္ခဲ့တာပါ)
ေနာက္ေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အဲဒီ ကုမၸဏီကလည္း ဆက္လုပ္ခြင့္မရေတာ့ဘဲ ဆက္သြယ္ ေရးကသာလွ်င္ GSM စီမံကိန္းကို ဆက္လုပ္ခဲ့တယ္... ငါးသိန္းနဲ႔ပဲ ေရာင္းတယ္... ဝယ္လိုအားနဲ႔ ေရာင္းလိုအား မမွ်ေတာ့ အျပင္ေပါက္ေစ်း သိန္း ၃ဝ ေက်ာ္ထိျဖစ္ၿပီး အခြင့္ထူးသူေတြ ထီဆုႀကီးေပါက္သေလာက္နီးနီး ပြကုန္ တယ္... ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ စာနယ္ဇင္းအဖြဲ႕ဝင္အခ်ဳိ႕ ေတာင္ ေထာက္ခံခ်က္ေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လိုက္ၾကတာ ရတဲ့ လူရ... မရတဲ့လူမရ... ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ေတာ့ တရားဝင္ ေစ်းကိုပဲ ၁၅ သိန္း သတ္မွတ္လုိက္ေတာ့ အျမတ္နည္းသြား ၾကတယ္။
တိုးယူလိုက္တဲ့ေငြေတြ အစိုးရဘတ္ဂ်က္ထဲ ေရာက္ သြားေတာ့လည္း ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳစီမံကိန္းေတြမွာ သုံး စြဲႏုိင္တာေပါ့လို႔ နားလည္ေပးခဲ့ပါတယ္... ၁၅ သိန္းနဲ႔ ေတာင္ လိုအပ္သလိုမရတာမို႔ အျပင္ေပါက္ေစ်းက သိန္း ႏွစ္ဆယ္/အစိတ္ ျဖစ္ေနခဲ့ေသးတာ... အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ ေတြနဲ႔ေတာ့ အကြာႀကီးကြာဆဲေပါ့။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အစိုးရသစ္မေျပာင္းခင္မွာ မူလ ေစ်းငါးသိန္း ျပန္သတ္မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္... တိုးခ်ဲ႕လိုင္း အင္အားကလည္း သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးျဖစ္လာၿပီ...တပ္ဆင္ခ ဒီထက္မေလွ်ာ့သင့္ေပဘူးလား ေတြးမိေပမဲ့ အခြန္အခ အရနည္းတဲ့ တိုင္းျပည္ပဲေလ ... အစိုးရမွာ ေငြလိုေန တာပဲလို႔ နားလည္ေပးခဲ့ျပန္ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ GSM သာမက CDMA 450/800 ဆိုတဲ့ ဖုန္းေတြ...FEC ၂ဝ တန္/ ၅ဝ တစ္ခါသုံးကတ္ေတြ ေပၚလာၿပီး ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ ကုမၸဏီတစ္ခုတည္းကို ခ်ေပးလိုက္ျပန္ေတာ့လည္း ပထမ ဆံုး GSM တုန္းကလိုပဲ လုပ္ႏုိင္သူမို႔ ေပးလိုက္တာပဲေလ လုိ႔ နားလည္ေပးရျပန္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မေတြးဘဲေတာ့ မေနႏိုင္... အဲဒီလုပ္ပိုင္ ခြင့္ရသူက တ႐ုတ္က HUAWEI စက္ပစၥည္းေတြ အဓိက ဝယ္ယူလုပ္ကုိင္တာကို သိရေတာ့... HUAWEI ကုမၸဏီ အေၾကာင္း အင္တာနက္မွာ ရွာၾကည့္မိရဲ႕... ဒီေတာ့ HUAWEI ဆိုတာ အစိုးရတစ္ပိုင္းလုပ္ငန္းျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အခု ေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြကိုလည္း ရွယ္ယာပိုင္ဆုိင္ခြင့္ေပးထား လို႔ တိုးတက္မႈအလြန္လ်င္ျမန္ခဲ့ၿပီး တ႐ုတ္မွာသာမက ႏိုင္ငံတကာေစ်းကြက္မွာလည္းကုန္ပစၥည္းေတြကိုေစ်းသက္သာစြာျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်ေပးနိုင္တဲ့ကုမၸဏီတစ္ခုဆိုတာသိရပါတယ္။ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြမွာ ဘယ္လိုပဲ ေစ်းခ်ဳိေပမယ့္ ျမန္မာ ျပည္မွာေတာ့ ဖုန္းကတ္ေပါင္း တစ္သိန္းၿပီးတစ္သိန္း တိုးလာတာေတာင္ တစ္ကတ္ ငါးသိန္း (ေဒၚလာေျခာက္ ရာဝန္းက်င္) ကေန မေလွ်ာ့ ေပးခဲ့တာကိုေတာ့ နားလည္ ေပးဖို႔ စ.. ခက္ခဲလာပါၿပီ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လိုင္းကတ္ေပါင္း သန္းခ်ီလာမယ္ဆိုရင္ ၊ကုမၸဏီအမ်ား ပါဝင္ခြင့္ရမယ္ဆို ရင္ ဆင္းမ္ကတ္တစ္ကတ္တန္ဖိုး (သူမ်ားေလာက္ေစ်း မေပါေသးေတာင္) ေဒၚလာတစ္ရာေအာက္ေလာက္ေတာ့ ျဖစ္လာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့မိပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ အစိုးရသစ္တက္လာၿပီး သမၼတႀကီး စေျပာခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္မိန္႔ခြန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပဳျုပင္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ မီဒီယာမ်ားေျဖေလွ်ာ့ေပးမႈေတြ၊ ကားေဟာင္းလဲလွယ္ခြင့္ အစရွိတာေတြဟာ လစ္ဟာခ်က္ အခ်ဳိ႕ ရွိေပမယ့္ လူ/နတ္ သာဓုေခၚရမယ့္ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဆက္သြယ္ေရးသိပ္သည္းမႈက ၆ ရာခိုင္ ႏႈန္းသာ ရွိေသးလို႔ လိုအပ္ခ်က္ျမင့္မားေနဆဲျဖစ္တဲ့ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ျပည္သူအမ်ားစုအတြက္ေတာ့ အဲဒီဖုန္း ကိစၥ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ ႐ိုက္ခ်ဳိးခံလိုက္ရျပန္ပါေတာ့ တယ္။
လိုင္းအင္အား သန္းခ်ီတပ္ဆင္လာရင္ တို႔တုိင္းျပည္ မွာလည္း ဖုန္းေစ်း လူတိုင္းသံုးႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာမွာပါ ကြာလို႔ အေကာင္းျမင္ေဟာကိန္းထုတ္ျပခဲ့တ့ဲ ကြၽန္ေတာ္ ဟာ မိတ္ေဆြမ်ားအလယ္မွာ ရယ္သြမ္းေသြးခံရပါေတာ့ တယ္။
ငါးႏွစ္အတြင္း သန္း ၃ဝ တပ္ေပးမယ္။ ပထမ ဆံုးႏွစ္မွာတင္ ၄ သန္း တပ္ေပးမယ္။ ကနဦးတပ္ဆင္ခ ကေတာ့ ႏွစ္သိန္းခြဲ၊ သံုးသိန္းဝန္းက်င္ (ေဒၚလာ ၃ဝဝ/ ၃၇ဝ) ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ မွာ က်ပ္ ၂ဝဝဝ သံုးေဒၚလာဝန္းက်င္ပဲ ေပးရမွန္းသိ ေနသူေတြအတြက္ စိတ္အပ်က္ႀကီးပ်က္စရာပါပဲ။ ေနာက္ ႏွစ္ေတြမွ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ေပးမယ္၊ ငါးႏွစ္ၾကာလွ်င္ တစ္သိန္းေအာက္ ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ မ်ဳိးက လူထုအတြက္ ႏွစ္သိမ့္စရာမျဖစ္ေတာ့ပါ။ တစ္ သိန္းဆိုတာ ေဒၚလာတစ္ရာေက်ာ္ပါ၊ ငါးႏွစ္ျပည့္တာ ေတာင္ ကတ္တစ္ကတ္ ေဒၚလာတစ္ရာျဖစ္ဖို႔ မေသခ်ာ ေသးဆိုေတာ့ ''ငါတို႔လက္ထက္မွာ အိမ္နီးခ်င္းေတြလို သံုးေဒၚလာေလာက္ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔လို႔'' ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပဲလို႔ ေထ့ေငါ့လာတဲ့ မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ကို အဆိုးျမင္ သူေတြလို႔ေတာင္ အရင္လို ကြၽန္ေတာ္ မေခ်ပႏိုင္ေတာ့ ပါ။
တစ္လိုင္း သံုးသိန္းႏႈန္းဝန္းက်င္နဲ႔သာ ကတ္ေလး သန္းေရာင္းမယ္ဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္အတြင္း လူထု ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းဆီကေန က်ပ္ဘီလီယံေပါင္း ၁၂ဝဝ ေလာက္ ရယူမယ့္ စီမံကိန္းႀကီး ျဖစ္ေနပါေရာလား၊ ေဒၚလာသန္း ေပါင္း ၁၅ဝဝ ေလာက္ ရွာေဖြမယ့္သေဘာျဖစ္ေနရာ ဓာတ္ေငြ႕ေရာင္းရသေလာက္နီးနီး ျပည္သူေတြက ဖုန္းအ တြက္ ကုန္က်ရမလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ (တစ္လိုင္း ႏွစ္သိန္း ခြဲနဲ႔ ေရာင္းလွ်င္ေတာင္ က်ပ္ဘီလီယံ ၁ဝဝဝ=ေဒၚလာ သန္း ၁၂၅ဝ ေလာက္ ျဖစ္ပါတယ္)
အရင္းအႏွီးက ကုမၸဏီ ၂၃ ခုေပါင္း က်ပ္ဘီလီယံ ၅ဝဝ လို႔ သိရေတာ့ ေျပာခေတြ တစ္ျပားမွ မပါေသးဘဲ ဌာနနဲ႔ ပုဂၢလိကေတြေပါင္းၿပီး တစ္က်ပ္ရင္းၿပီး တစ္ႏွစ္ အတြင္း ႏွစ္က်ပ္ခ်က္ခ်င္းျပန္ရွာမယ့္ပံုစံႀကီးျဖစ္ေနတာ ကို အလြန္အံ့ၾသစရာ တြက္ခ်က္မိပါတယ္။
ေျပာခကလည္း တစ္မိနစ္ ၅ဝ မို႔ အဲဒီဖုန္း ၄ သန္း တစ္လအနည္းဆံုး မိနစ္တစ္ရာ ေျပာတယ္ထား၊ ၄ သန္း x ၅ဝx၁ဝဝ= က်ပ္ဘီလီယံ ၂ဝ ရပါမယ္။ တစ္ ႏွစ္ဆိုလွ်င္ အနည္းဆံုး က်ပ္ဘီလီယံ ၂၄ဝ ရပါမယ္။ တြက္ၾကည့္ၾကၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြက ႏိုင္ငံျခားကို ဓာတ္ ေငြ႕ေတြဘာေတြမေရာင္းဘဲ ျပည္တြင္းမွာပဲ ဖုန္းေတြ ဒီ အေရအတြက္ ဒီေစ်းႏႈန္းနဲ႔ေရာင္းၿပီး ဘီလီယံခ်ီၿပီးရႏိုင္ တာ ႏိုင္ငံတကာစီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ သိၾကပံုမရဘူး လို႔ သေရာ္ၾကပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ ေရႊျပည္တံခြန္ကုမၸဏီရဲ႕ ငါးေထာင္တန္ ဖုန္းဂယက္ထလာေတာ့ ဘာအေျဖေပးမလဲဆိုတာ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ အေစာႀကီးမွန္းဆထားမိသလိုပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ငါးေထာင္ဆိုတဲ့ တန္ဖိုးနဲ႔ပဲ တစ္ႏွစ္ နီးပါး အခ်ိန္ယူတည္ေဆာက္ေနရပါတယ္ဆိုတဲ့ ဆင္းမ္ ကတ္ ေလးသန္းေျမႇာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ပ္ဘီလီယံ ၂ဝ ရပါတယ္။ ေစာေစာကတြက္ျပခဲ့သလို ဖုန္းတစ္လံုး တစ္လအနည္းဆံုး ပ်မ္းမွ်က်ပ္ငါးေထာင္ဖိုး ေျပာတယ္ ထား၊ တစ္ႏွစ္ က်ပ္ဘီလီယံ ၂၄ဝ နဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္အၾကာမွာ အနည္းဆံုး က်ပ္ဘီလီယံ ၄၈ဝ ရမွာမို႔ ကတ္ဘိုးနဲ႔ေပါင္း လိုက္ရင္ အရင္းျပန္ရပါၿပီ။ ဒီေနရာမွာ ဖုန္းတစ္လံုး တစ္လ ငါးေထာင္ဆိုတာ တကယ့္ကို အနည္းဆံုးႏႈန္း နဲ႔ တြက္ထားတာပါ။ ကတ္ဘုိး သက္သာတာမို႔ ေျပာခ ကို မေခြၽတာၾကဘဲ တစ္လတစ္ကတ္ ပ်မ္းမွ် က်ပ္တစ္ ေသာင္းဖုိးေလာက္ ေျပာၾကမယ္ဆိုရင္ ေျပာခနဲ႔တင္ တစ္ႏွစ္အတြင္း အရင္းေက်သြားႏိုင္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေအးေအးေနလို႔ရေပ မယ့္ တုိင္းျပည္အတြက္ အနစ္နာခံလုပ္ေနရပါတယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြ၊ အသက္ေတြဘာေတြစြန္႔စရာမလို ပါ၊ အရင္းေပၚဖို႔ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္သာ ထုိင္ေစာင့္ေပးၾက ပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုက္ပါတယ္။
ငါးေထာင္ထိေတာ့ ခ်မေပးႏိုင္ဘူး။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို လည္း အခြန္အခေတြသြင္းရဦးမွာဆိုလွ်င္လည္း ျမန္မာ ပီပီ ဆယ္ဆတိုးၿပီး တစ္ကတ္ က်ပ္ငါးေသာင္းနဲ႔ ေရာင္း ၾကည့္ပါ၊ ၅ ေသာင္း x ကတ္ ၄ သန္း= က်ပ္ဘီလီယံ ၂ဝဝ တိတိရပါမယ္။ အထက္ကလိုပဲ ေျပာခ တစ္ႏွစ္ ေစာင့္ယူလိုက္ရင္ အရင္းေၾကသြားပါလိမ့္မယ္။ ေရွ႕ ဆက္ၿပီး ျပည္သူေတြေျပာသမွ် အျမတ္ထြက္ေနမွာပါ။ (အရင္ေဆာင္းပါးမွာ ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ)
ဥပေဒအသစ္ဆြဲထားၿပီးၿပီ၊ လႊတ္ေတာ္မွာတင္လို႔ိ အတည္ျဖစ္တဲ့အခါ Phone Operator ေတြ ထပ္ေပၚလာ ၿပီး ေစ်းေတြထပ္ေလ်ာ့က်ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ရွိသူတစ္ေယာက္က ေျဖတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီအခါ က် မျဖစ္မေန ထပ္ေလွ်ာ့ေပးရမွာမို႔ ေလာေလာဆယ္ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း ေစ်းတင္ထားတာလားလို႔ ေတြးစရာ၊ ဆယ့္ငါးသိန္း/ငါးသိန္းေပးထားရတဲ့ ဖုန္းေတြအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆင္းမ္ကတ္ ပ်က္/ေပ်ာက္လို႔ အသစ္ လဲခ်င္ရင္ ငါးေသာင္း (အရင္က တစ္သိန္း၊ အခု သ နားလို႔) အမည္ေပါက္နာမည္ေျပာင္းခ်င္ရင္ ကိုယ့္တာ ဝန္ကိုယ္ယူ၊ အာမခံလက္မွတ္ထုိး၊ နာမည္ေျပာင္းခေရး ခကေတာ့ ငါးေသာင္း၊ လိပ္စာေျပာင္းခ်င္ေသးလား၊ တစ္ေသာင္းဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ႏႈန္းေတြဟာလည္း ၿပိဳင္ဘက္ ေတြေပၚလာပါမွ ေပ်ာက္သြားမယ္ထင္ပါရဲ႕လို႔ ေတြးမိပါ တယ္။
Transition Costs မ်ား ေလွ်ာ့ခ်ေရး ျပည္ပရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား၊ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး၊ လယ္ယာ က႑ ေစ်းကြက္ျမႇင့္တင္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူလာသူ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ လူမႈဘဝျမႇင့္တင္ေရး၊ နည္းပညာ တုိးတက္ေရး၊ အလြန္နိမ့္က်ေနဆဲ Tele density အလ်င္ အျမန္ တိုးတက္ေရး၊ ဂ်ီဒီပီကို အေထာက္အကူျပဳေရး ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔……
တန္ဖိုးနိမ့္ပါဆိုတဲ့ ဖုန္းတစ္လံုး အနည္းဆံုး ေဒၚ လာ ၃ဝဝ ….လတ္တေလာတစ္ႏွစ္အတြင္း ဖုန္းေလးသန္း အတြက္ ေဒၚလာ သန္း ၁၂ဝဝ ….ေျပာခမပါေသးပါ ဟုတ္ကဲ့ ……. ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါ။
မင္းျမတ္စံ (မက္ဆင္ဂ်ာဂ်ာနယ္)